2 Νοεμβρίου 2017Comments are off for this post.

Κοινωνία ώρα μηδέν

 Ζητείται ελπίς

(Γράφτηκε ΤΡΊΤΗ, 16 ΔΕΚΕΜΒΡΊΟΥ 2008)

 Κομουνιστικά και καπιταλιστικά πολιτικά συστήματα υπό κατάρρευση …
Στρατιές ανέργων δημιουργούνται καθημερινά στην πιο καπιταλιστική χώρα του κόσμου – ΗΠΑ – αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο. Όλη η ανθρωπότητα μια ωρολογιακή βόμβα έτοιμη να εκραγεί. Όλα κρέμονται σε μια κλωστή … έτοιμη να σπάσει … μια κοινωνία που βασίζετε στο ατομικό συμφέρον … στην αδιαφορία για τον διπλανό μας …
Ως σύγχρονος προφήτης εδώ και ένα χρόνο έλεγα στους μαθητές μου ότι θα έχουμε δύσκολο χειμώνα, ότι πλησιάζει η ώρα που ο κόσμος δεν αντέχει άλλο και θα βγει στους δρόμους με τα ματσούκια …
Και να που βγήκε … αλλά άργησε … γιατί μια ζωή χάθηκε άδικα … μια αθώα ψυχή …
Και όλοι αναρωτιούνται γιατί; Ποια τα αίτια; Ποιες οι αφορμές; Γιατί κάψανε πάλι την Αθήνα μας;
Δεν είμαι υπέρ της βίας αλλά κατά! Είμαι υπέρ του νόμιμου αγώνα για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας και της έννομης διαμαρτυρίας.
Αλλά αυτά και χειρότερα θα συμβαίνουν όταν γύρω μας υπάρχει …
Ανεργία,  Διαφθορά,  Οικονομικά Σκάνδαλα,  Πείνα, Φτώχεια,  Ακρίβεια,  Αλαζονεία,  και Αδιαφορία!
Αδιαφορία του κράτους … Αδιαφορία του σχολείου … Αδιαφορία της οικογένειας … Αδιαφορία της κοινωνίας … η δική μας Αδιαφορία …
Χρειάστηκε η ζωή ενός μικρού αθώου παιδιού για να ξυπνήσουμε … για να αντιδράσουμε …
Κοιτάζουμε τους νέους με απορία, τους βλέπουμε να αντιδρούν βίαια και αναρωτιόμαστε γιατί; Είναι δικά μας παιδιά; Είναι ελληνόπουλα; Είναι εχθροί του κράτους … είναι εχθροί της κοινωνίας μας;
ΟΧΙ !!!
Είναι η γενιά των ανέργων που εμείς δημιουργήσαμε … είναι η γενιά των χωρισμένων γονιών … Η γενιά των 700 ευρώ … Η γενιά των πιστωτικών καρτών… Η γενιά του αύριο δίχως αύριο… δίχως όνειρα …
Τους κλέψαμε το όνειρο … τους σκοτώσαμε την ελπίδα … και τώρα ψάχνουμε να βρούμε λύση … όλα λάθος τα κάναμε!!!
Κάποτε στην οικογένεια δούλευε ένας και ζούσαν όλοι … Τώρα δουλεύουν όλοι και δεν ζει κανένας …
Τώρα θα πρέπει να τους αφήσουμε ήσυχους !!! Να βρουν μόνοι τους την λύση στο αδιέξοδο που τους οδηγήσαμε … εμείς τα κάναμε θάλασσα!!!   Νομίζω πως ήρθε η ώρα να τους ακούσουμε …
Εγώ μαζί τους είμαι αλλά με νόμιμο τρόπο … όχι βία!!! Γιατί η βία προκαλεί ανεξέλεγκτη βία και αίμα …
Και μην ξεχνάμε και τους οικονομικούς μετανάστες … την καταπίεση που δέχονται καθημερινά … την αδικία και τον ρατσισμό … σύντομα και αυτοί θα εξεγερθούν …
Θα ρισκάρω ακόμη μια πρόβλεψη …
Αν οι πολιτικοί μας δεν κάνουν κάτι … Δεν σκύψουν πάνω από τον λαό … Δεν λύσουν τα προβλήματα του … η επόμενη εξέγερση θα είναι χειρότερη με απρόβλεπτες διαστάσεις … Με κοινωνικές αναταραχές παγκοσμίως ...
Όλη η ανθρωπότητα είναι ένα καζάνι που βράζει …
Ελπίζω μόνο να μην χυθεί άλλο αίμα … γιατί ...
Προβλέπω σύντομα την αναδιανομή του πλούτου …
Τριανταφύλλου Ευστάθιος
Καθηγητής ιταλικών - www.italika.gr
( Το άρθρο είναι μεταφορά από το παλιό blogs )
Μεταβείτε στο Αρχείο Αναρτήσεων : Blog
   

2 Νοεμβρίου 2017Comments are off for this post.

Macedonia

Μακεδονία – Macedonia

(Γράφτηκε ΤΡΊΤΗ, 3 ΙΟΥΝΊΟΥ 2008)

Το 1981 γεμάτος όνειρα και ελπίδες πήραμε την απόφαση με τους γονείς μου να πάω να σπουδάσω στην Ιταλία. Το κομπόδεμα όμως που είχαμε δεν έφτανε για να κατέβω στην Αθήνα, να πάρω το αεροπλάνο, και να πάω στη Ρώμη. Έτσι βρέθηκα ένα πρωί να περιμένω στην Αλαμάνα, με τις βαλίτσες μου, τα λεωφορεία Σεχίδης Tour.
Ξεκινούσαν από την Αθήνα και οδικώς από την Γιουγκοσλαβία φτάναμε στην Ιταλία. Γεμάτος χαρά ανέβηκα, περάσαμε από Λάρισα, Θεσσαλονίκη, φτάσαμε στους Ευζώνους, μπήκαμε στην Γιουγκοσλαβία … ήταν η πρώτη μου φορά πού βρισκόμουν σε ένα ξένο κράτος ( 18 ετών ήμουν ) η χαρά μου ήταν μεγάλη, αλλά ξαφνιάστηκα όταν μετά από λίγα χιλιόμετρα είδα μπροστά μου μια πινακίδα να μας καλωσορίζει για την είσοδό μας στην Μακεδονία ξαφνιάστηκα … ρώτησα τον διπλανό μου αν είχαμε περάσει τα σύνορα και η απάντηση ήταν θετική. Δεν είπα τίποτα μην με περάσει για αγράμματο, για χωριάτη. Συνεχίσαμε, φτάσαμε στην Ιταλία, Trieste, πήγαμε σε ένα εστιατόριο, φάγαμε … και όταν τελειώσαμε ο διπλανός μου που ήταν ‘’παλιός ‘’ και μιλούσε καλά ιταλικά  παράγγελλε Macedonia …. ( μια φρουτοσαλάτα γλυκό – παγωτό ), όταν τον ρώτησα γιατί ονομάζετε έτσι, μου ανέφερε το κράτος του μεγάλου Αλεξάνδρου … πολλές φυλές, πολλά κράτη, πολλά έθνη, μια φρουτοσαλάτα δηλαδή, λες και η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία δεν ήταν μια φρουτοσαλάτα … δεν ήταν ένα συνονθύλευμα εθνών και λαών, αλλά το γλυκό δεν το ονόμασαν Ρωμαϊκή αυτοκρατορία …
Το πρόβλημα είναι πάρα πολύ παλιό και δεν είναι τωρινό, απορώ αυτό που εγώ 18 ετών έβλεπα, Οι πολιτικοί μας δεν το έβλεπαν? Θα μου πείτε ότι αυτοί δεν πήγαιναν οδικώς και δεν έβλεπαν τις πινακίδες στην Γιουγκοσλαβία. Ναι αλλά δεν πήγαν στην Ιταλία? Δεν πήγαν στη Ρώμη? Δεν κάθισαν στην Piazza Navona? Από περιέργεια δεν δοκίμασαν το Macedonia? Δεν ενδιαφέρθηκαν για το όνομά του? Τώρα ψάχνουμε να βρούμε λύση με τα Σκόπια …. αλλά είναι αργά … γιατί τόσα χρόνια κανείς δεν ενδιαφέρθηκε, κανείς δεν ασχολήθηκε, όλοι κοίταξαν το εφήμερο συμφέρον τους και όχι το μέλλον και το καλό αυτού του τόπου. Αυτά και άλλα πολλά θα συμβαίνουν στην Ελλαδίτσα μας …. ( έτσι την καταντήσαμε,  εμείς ψηφίζοντας και οι άλλοι κυβερνώντας ) …

Ελπίζω μόνο να μην χρειάζομαι διαβατήριο για να πάω στον τόπο που γεννήθηκα … λίγο έξω από τη Λαμία.
Αρκετά σας κούρασα. Ωχ αδερφέ , εγώ θα λύσω το πρόβλημα?

Τριανταφύλλου Ευστάθιος

Καθηγητής Ιταλικών - www.italika.gr

( Το άρθρο είναι μεταφορά από το παλιό blogs )

Μεταβείτε στο Αρχείο Αναρτήσεων : Blog